قیام خونین 15 خرداد؛ خط بطلانی بر رویای پوچ جدایی دین از سیاست بود

احمد علی مقدم گفت: این قیام ماهیت اصلی رژیم پهلوی را برای همگان برملا کرد در واقع قیامی بود که ابهت قدرت ستمشاهی را در هم شکست و اندیشه و افسانه باطل جدایی دین از سیاست را برای همیشه نابود کرد.

«احمد علی مقدم»، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا؛ با گرامیداشت یاد امام راحل و شهدای قیام خونین پانزده خرداد، اظهار داشت: حضرت امام خمینی (ره)، عالم بزرگ دینی و مجاهدی با تدبیر و خستگی ناپذیر بودند که در راه مبارزه با بی عدالتی و ظلم حکومت ستم شاهی، علیرغم همه دستگیری ها، تبعید ها و شکنجه ها لحظه ای از آرمان بزرگ خود یعنی آزادی اسلام و مسلمانان از چنگال مستکبران و خودفروختگان، دست نکشیدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با تسلیت سالروز ارتحال امام خمینی(ره)، گفت: 14 خرداد؛ یادآور ارتحال جانسوز رهبر کبیر انقلاب اسلامی است، کسیکه حکومت 2500 ساله ظلم و غارت پادشاهان مستبد و ظالم را برای همیشه در هم پیچید و به دنیا و مظلومان عالم پیام داد که اگر ملتی با ایمان با رهبر خود اراده کنند، می توانند بر همه قدرت های دنیا غالب شوند.

دبیر حزب موتلفه اسلامی استان کرمان بیان کرد: قیام 15 خرداد، نقطه‌ عطفی در تاریخ مبارزات ملت ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) و فصل جدیدی در رویارویی مستضعفان با مستکبران عالم در جهت مقابله با برنامه‌های استعماری آمریکا و اسرائیل و مبارزه با حاکمیت و گسترش فرهنگ منافی فرهنگ اسلامی یعنی فرهنگ غربی بود.

وی توضیح داد: قیام خونین مردم مومن ایران در 15 خرداد، نقش اساسی در شکل گیری انقلاب اسلامی داشت چراکه هدف اصلی امام راحل از این قیام، حاکمیت قوانین اسلام و اجرای شریعت اسلامی، قطع وابستگی کشور از کشورهای استعماری و در نهایت براندازی اصل نظام شاهنشاهی و جایگزینی حکومت اسلامی بود لذا این قیام برای اولین بار در طول تاریخ ایران، حرکتی بصیرت مندانه در راستای نفی سلطنت و حکومت ظلم و چپاول و در نهایت ایجاد یک نظام سیاسی بعنوان ولایت فقیه بود.

مقدم با بیان اینکه قیام 15 خرداد، روز حماسه و تولد دوباره اسلام بود، عنوان کرد: این قیام  ماهیت اصلی رژیم پهلوی و نظام ظالمانه شاهنشاهی را برای همگان برملا کرد در واقع قیامی بود که اسطوره و ابهت قدرت ستمشاهی را در هم شکست و اندیشه و افسانه باطل جدایی دین از سیاست را برای همیشه نابود کرد لذا بصیرت مردم و روحانیت پیرو امام راحل، جداناپذیری اسلام از سیاست را، برای همگان روشن کرد تا اسلام حقیقی و ناب محمٌدی را از اسلام آمریکایی تشخیص دهند.

وی با تاکید بر اینکه روحانیت همیشه به عنوان حافظ احکام الهی در صحنه جامعه حضور داشته اند، افزود: قیام مردم ایران در خرداد سال 42، شروع و جرقه سرنگونی رژیم شاهنشاهی بود و در حقیقت  بسترساز و منشا پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه بود و در این جنبش نیز همانند جنبش های سیاسی و اجتماعی دیگر، روحانیّت مبارز شیعه و امام راحل نقش اصلی را برعهده داشتند لذا قیام ۱۵خرداد؛ مبدأ انقلاب اسلامی ایران بود چراکه یک قیام سراسری در کشور بود که ملت با اتحاد با هم و با تبعیت از روحانیت، علیرغم همه شکنجه ها و اعدام ها، اما توانستند زمینه پیروزی انقلاب اسلامی را فراهم بیاورند.

دبیر جبهه پیروان خط امام و رهبری استان کرمان با اشاره به اینکه خنثی شدن فتنه ها و توطئه های داخلی و خارجی بعد از رحلت امام راحل، نتیجه تدبیر حکیمانه حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای است، خاطر نشان کرد: امروز بی شک عزت و سرافرازی این نظام مقدس، ثمره اقتدای ملت ولایی ایران به سیره امام راحل و پاسداری از آرمان های والای بنیان گذار جمهوری اسلامی و اطاعت پذیری از مقام معظم رهبری، امام خامنه ای عزیز (مدظله العالی) به عنوان جانشین بر حق امام خمینی (ره) است لذا بر همگان لازم است تا با جهاد تبیین دستاوردها و اهداف این گونه قیام ها را برای نسل آینده بازگو کنند تا غیر قابل اعتماد بودن دشمنان مستکبر این نظام بر جوانان ما بیش از پیش روشن شود.

انتهای پیام/

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: حزب موتلفه اسلامی رژیم شاهنشاهی 15خرداد انقلاب اسلامی امام راحل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۴۳۲۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام صادق (ع) در پی کسب و حفظ قدرت با هر شرایطی نبود

بنی‌عباس در آغاز کار به امام صادق (ع) پیشنهاد پذیرش خلافت دادند اما حضرت خلافتی که از مسیر بنی عباس و آدم‌کشی، جنایت، دروغ و خدعه به دست بیاید را نپذیرفت. این یکی از تفاوت‌های ائمه با دیگران است که دنبال این نیستند که تحت هر شرایطی به قدرت برسند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم سعید طاووسی مسرور، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در نشستی با عنوان «امام صادق(ع) و مسئله حکومت» طی سخنانی افزایش تعداد شیعیان در زمان امام صادق (ع) و سیره آن حضرت در مواجه با قیام‌های آن دوران پرداخت.

بخش‌هایی از سخنان این استاد دانشگاه را می‌خوانید:

ولادت امام صادق(ع) در سال 80 هجری و شهادت ایشان در سال 148 هجری رخ داد. از سال 83 تا 132، مصادف با دوره بنی امیه و خلفای ستمگری است که البته بعد از هشام، بنی امیه دچار ضعف شده و در سال 132، بنی امیه با کشته شدن مروان حمار ساقط می‌شود.

نکته مهم این است که دوره ضعف بنی‌امیه برای امام صادق (ع) بسیار مغتنم بود چون آنها دیگر نمی‌توانستند فشار زیادی به امام بیاورند لذا امام صادق(ع) هم از سقوط بنی امیه و هم تثبیت بنی عباس، نهایت استفاده را کردند چون فرصت ارزشمندی برای ایشان رخ داد.

گسترش مکتب شیعه در دوران امامت امام صادق (ع)

در زمان امام صادق(ع) تعداد شیعیان زیاد شد در حالی‌که این تعداد مثلاً در زمان امام حسن (ع) کم بود تا جایی که فرزندان آنها حتی امکان ازدواج با شیعه را نداشتند. بنی عباس، سال‌ها از هر راهی حتی راه‌های غیرشرعی و خدعه و نیرنگ استفاده کردند تا بتوانند بنی‌امیه را کنار بگذارند. آنها از روایات نبوی نیز سوء استفاده می‌کردند و حتی شروع به کشتار سادات کردند.

بنابراین لازم است این دشمنان اهل بیت (ع) را به خوبی بشناسیم که البته افراد بی‌سوادی نبودند و بسیاری از آنها از جمله مهدی، هادی و هارون، محدث بودند و برخی از آنها با علما مناظره می‌کردند.

 

کار قرآنی در شمار مبارک‌ترین کارهای اسلامی و جهادی است

 

بنی‌عباس، موقع روی کار آمدن به امام صادق (ع) پیشنهاد پذیرش خلافت دادند اما امام(ع)، خلافتی که از مسیر بنی عباس و از راه آدم‌کشی، جنایت، دروغ و خدعه به دست بیاید را نمی‌تواند بپذیرد چون اگر پیشنهاد آنها را می‌پذیرفت چه جوابی در قبال تاریخ داشت؟ این از تفاوت‌های ائمه ما با دیگران است که قدرت برای آنها موضوعیتی ندارد و دنبال این نیستند که تحت هر شرایطی به قدرت برسند و آن را حفظ کنند.

اگر امام حسن (ع) صلح کرد به این دلیل بود که اگر چنین کاری انجام نمی‌داد تشیع از بین می‌رفت هرچند که برخی از افراد، او را به خوار کردند شیعیان متهم کردند اما این سیاستی مثبت از جانب ایشان بود. بنابراین نباید سیاسی‌کاری به معنای منفی انجام دهیم چراکه واقعیت این است که خلافتی که از مسیر بنی‌عباس به دست بیاید مشروع نیست. از سوی دیگر مردم آماده پذیرش چنین چیزی از جانب امام صادق (ع) نبودند.

قیام‌‌های سادات حسنی علیه عباسیان

بنده تعجب می‌کنم که سر کلاس درس، برخی دانشجویان می‌گویند در چنین شرایطی هدف وسیله را توجیه می‌کند اما شهید بهشتی می‌گوید، با استفاده از پلکان حرام، کسی به پشت بام حلال نمی‌رسد. مطلب دیگر اینکه قیام‌‌های سادات حسنی علیه عباسیان را در آن دوران شاهد هستیم که می‌گفتند اینها دروغ گفتند و خدعه و نیرنگ به کار بردند و اسم اهل بیت(ع) را آوردند و عنوان ما را غصب کردند بنابراین قدرت باید در دست خاندان علی باشد نه آل عباس. البته امام صادق(ع) در قیام‌های محمد نفس زکیه و برادرش ابراهیم شرکت و همراهی نمی‌کند.

 بعد از واقعه عاشورا، برخی گمان کردند تنها درسی که می‌شود از حسین بن علی(ع) گرفت فقط مبارزه مسلحانه است که زیدیه نمونه بارز آنهاست اما مگر امام حسین (ع) در تمام زندگی‌اش فقط قیام مسلحانه داشته است؟ این انسان، 57 سال عمر کرد و بیست سال از آن را در صلح با معاویه بود.

چه کسی گفته است در هر شرایطی باید قیام کرد؟ ما باید ببینیم آیا چنین قیامی، نتیجه‌ای در پی دارد؟ امام حسین(ع) وقتی مشاهده کرد خلافت در حال تبدیل به سلطنت است قیام کرد و شهید شد. بنابراین مسیری که ائمه ما رفتند ادامه فکر و فرهنگ و معرفت حسینی بود اما مسیری که زیدیه در پیش گرفت این بود که در هر حالی باید قیام کرد و این منطقی نیست لذا امام صادق(ع) قیام زید را تأیید نکرده است.

 

اسرار موفقیت امام صادق (ع) در تقویت بنیان‌های وحدت امت اسلام

 

پشتوانه معرفتی در قیام‌ها

خط امام در آن زمان خط قیام نبود در حالی‌که زیدیه می‌گفتند امامی که در خانه بماند و درس بگوید به درد نمی‌خورد. آنها می‌گفتند جعفر بن محمد، اعتقادی به جهاد ندارد در حالی‌که امام صادق(ع) می‌گفتند من به جهاد اعتقاد دارم اما علم خودم را در کنار جهل آنان نمی‌گذارم. در قیام فخ در زمان امام کاظم(ع)، یکصد سید به شهادت رسیدند اما آیا در مکه و در حرم خدا، کسی قیام می‌کند آن هم در مقابل لشکر عباسی؟ بنابراین قیام‌های بدون معرفت، کور و بی‌هدف و سطحی، اثری در پی ندارد.

زمانی که زیدیان وارد قیام شدند از نظر فقهی وابسته به مکتب ابوحنیفه شدند. خود زید می‌گفتند امام صادق (ع) فقط در احکام، امام ماست. آنها در کلام یعنی عقاید نیز وابسته به معتزله شدند چون باز هم از اهل بیت(ع) فاصله گرفتند. پشت هر قیامی باید یک معرفت باشد مثلاً انقلاب اسلامی بر اساس پشتوانه معرفتی ولایت فقیه شکل گرفت لذا موفق شد.

فرض کنید اگر شرایط مهیا بود و امام صادق(ع) در دوران پس از بنی‌امیه به خلافت می‌رسید آن وقت چه اتفاقی می‌افتاد؟ در روایت شریفی از امام صادق آمده است بنی امیه و بنی عباس نمی‌خواهند دین را در جامعه رواج دهند. حال آیا امام صادق اگر به قدرت می‌رسید می‌توانست با استفاده از همان روش‌ها، دین را در جامعه ترویج کند؟ در این صورت چه تفاوتی بین امام صادق (ع) و بنی امیه وجود دارد؟ شیخ صدوق در کتاب شریف «الخصال» این حدیث را نقل کرده است و نکات مهمی هم در آن وجود دارد.

گفته شده آنهایی که بالاترند باید بر آنهایی که پائین‌تر هستند آسان بگیرند و با مدارا رفتار کنند. سپس به این داستان اشاره می‌شود که شخصی مسلمان می‌شود و سپس دوست مسلمانش به او می‌گوید برویم نماز صبح بخوانیم و پس از نماز می‌گوید حالا تعقیبات نماز را بخوانیم، سپس شروع به مباحثه می‌کنند تا اینکه نزدیک نماز ظهر و عصر می‌شود، این روند ادامه پیدا می‌کند تا اینکه نوبت به نماز مغرب و عشاء می‌شود. طرف ناراحت می‌شود و می‌گوید این چه دینی است که شما دارید؟

امام صادق (ع) می‌گوید این گونه نکنید چون باعث می‌شود مردم از دین زده شوند. این کاری است که بنی امیه انجام داده و با شمشیر با مردم سخن می‌گفتند اما ما نباید تصویری خشن از اسلام به نماش بگذاریم. در سکانس آخر فیلم «محمد رسول الله» از مصطفی عقاد که مربوط به فتح مکه است ابوسفیان می‌گوید این پیروزی از قلب‌ها وارد شد نه از دیوارها.

انتهای پیام/